ทำไมอะ?

ทำไมเวลาเดิน ๆ อยู่ คนที่เดินอยู่ข้างหลังเกิดมาเหยียบโดนส้นรองเท้าเรา แล้วเราต้องหันกลับไปมองเขาด้วย ทั้ง ๆ ที่ก็รู้อยู่แล้วว่า เขาไม่ได้ตั้งใจ หรือว่าเราหันไปเพื่อให้เขารู้ตัวว่าเขาเหยียบเรานะ ขอโทษเราด้วย..นั่นดิ ใช่หรือเปล่า?!

ทำไมเราก็รู้ทั้งรู้ว่า เวลามันเป็นสิ่งมีค่า มันเดินไปเรื่อย ๆ ไม่รอเรานะ แต่..แต่เราก็มักปล่อยเวลาให้มันติ๊กตอก ๆ ๆ ไปของมัน ไม่สนนนนใจ เอื่อยเฉื่อยยยยยยอยู่แบบนี้..ทำไมอะ??

ทำไมเวลาคนกำลังมุงดูอะไรอยู่ เราต้องอยากรู้อยากเห็น อยากสอดตัว สอดหัวเข้าไปดู ว่าเกิดอะไรขึ้นหรอ..นั่นดิ ทำไมอะ??

ทำไมร้านอาหาร หรือร้านค้าที่คนมุง ๆ สามารถเรียกความสนใจจากคนที่เดินอยู่ ให้เข้ามาอุดหนุนตาม ๆ กันได้

ทำไมร้านอาหารเก่าแก่ ชื่อเสียงโด่งดัง อาหารไม่เห็นจะอร่อยเลย แต่คนก็ยังแห่แหนไปกินกัน..กินเพราะอะไร หรือเพราะไม่เคยกินที่มันอร่อยจริง ๆ ??

ทำไมต้องทำเสื้อผ้าไซส์ "ฟรีไซส์" ด้วย ทั้ง ๆ ที่ไซส์นี้ไม่เห็นจะได้ใส่ได้ทุกคนจริง ๆ เลย เรียกทำไมอะ "ฟรีไซส์"??

ทำไมเดี๋ยวนี้พยายามส่งเสริมการท่องเที่ยวแบบวิถีชุมชน ตกแต่งร้านรวง ขายของย้อนยุค ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วมันเป็นแค่เปลือก แค่เพื่อให้นักท่องเทีี่ยวมาเดินเก็บความรู้สึกเมื่อครั้นยังเด็ก โดยแก่นของความโบราณ ของความเป็นวิถีชนจริง ๆ ไม่ได้ดำรงอยู่เลย..ทำทำไมอะ เอาให้มันเข้าถึงจิตวิญญาณน่าจะบรรลุประโยชน์มากกว่านะ

ทำไมบางครั้ง ดึกดื่น ค่ำมืด เราอยากนั่งเหงา ๆ ปล่อยใจโรแมนติก เงียบ ๆ คนเดียว?